En toen was het echt voorbij..

Lieve Allemaal,
Hierbij een reisverslag geschreven in Nederland, ja inmiddels ben ik al weer een week thuis.
Vorige week zaterdag hadden we een drukke inpak dag, wat had ik eigenlijk veel dingen bij me...En hoe kon ik dat allemaal in mijn koffers krijgen. Tegen 19 uur kwamen de andere Nederlanders voor een laatste gezellige avond samen. Wat een gek gevoel aan de ene kant kon het me niet snel genoeg gaan en aan de andere kant vond ik het nog zo heerlijk in Malta.
Zondag werd ik wakker na een nacht heerlijk te hebben geslapen. De laatste dingen ingepakt. En toen begon het gewacht eerst tot 11 uur, onze sleutel inleveren en borg terug krijgen. Vavaf dat moment hadden wij geen kamer meer in Malta, maar gelukkig mochten we van onze huisgenoten nog wel ons appartement in.
Nog even snel wat gegeten bij de Macdonalds en toen begon het wachten 12.45 uur, we werden om 12.45 opgehaald door een busje niet ons naar het vliegveld bracht. Met het busje zijn we naar het vliegveld gebracht en daar moesten we nog even wachten op onze Maltese vriendinnetjes. Toen ze er waren zijn we gaan inchecken, mijn koffer was 1 kg te zwaar gelukkig deden ze hier niet moeilijk over.
Nog even wat met zijn allen gedronken en toen was het tijd om afschiet te nemen. Nou..dat was echt niet fijn. Op zulke momenten besef je dubbel hoe zoon bijzondere band je met ze hebt. En dat heb je allemaal opgebouwd in 10 weken.
Toen we eenmaal door de douane heen waren, zaten we ook zo in het vliegtuig. Omdat we al wat aan de late kant waren konden we zowat meteen doorlopen. Tijdens het vliegen hadden we veel turbulentie. We kregen erg lekker eten, bloemkool, gehaktbal en rijst. We hadden een tussen landing in België, hier gingen veel mensen er uit en kwamen er een aantal bij in. Omdat we in het donker vlogen konen we heel mooi alle lampjes van boven zien, echt prachtig!
Om de geplande tijd kwamen we aan op Schiphol. Snel het vliegtuig uit en richting de bagage hal. Even snel door het glas kijken, koffers pakken en naar mijn familie toe! Mijn ouders, zussen en Maik kwamen mij ophalen. Wat was het fijn om hun weer een knuffel te kunnen geven.
In de auto naar huis, onderweg al gezellig gekletst, wat heb ik allemaal gezien en gedaan. Maar natuurlijk ook hoe gaat het met iedereen, op school en stage. Toen we thuis waren heb ik de meeste cadeautjes gegeven aan de fam. gelukkig vonden ze het leuk.
Maandag morgen, vond ik een beetje een rare morgen. Aan de ene kant erg blij om weer thuis te zijn, maar ineens werd het erg duidelijk mijn stage in Matla echt was afgelopen. Na het ontbied gezellig bij mijn opa en oma's op bezoek geweest. Heerlijk om hun weer te zien. Helaas kon ik door alle regen niet met de fiets(wat ik juist zo gemist had) maar ook even met de auto rijden was weer erg leuk. Om 16.00 uur werden Petra en ik verwacht op school voor ons eind gesprek met onze begeleider van school. En we hebben onze stage gehaald! Daarna nog even boodschappen gedaan, toen kwam ik wel achter dat ik toch nog wel heel erg moest wennen aan Nederland. Eerst maar een eens als ik kip zonder kop een rondje gelopen door de supermarkt. Geen idee wat ik precies zocht en al helemaal niet waar ik kijken moest. Daarna sprak ik een mevr. bijna in het Engels aan om wat te vragen, best vreemd om Nederlands tegen mensen te praten die je niet ‘’kent’’. Eenmaal bij de kassa vroeg de mevr. achter de kassa om mijn bonuskaart, nou daar stond ik met mijn mond vol tanden uhh.. bonuskaart? Ik gaf bijna mijn schoolpas en toen hielp ze mij ‘’aan je auto sleutels’’ oja, dat is mijn bonus kaart. Ik dacht dat het mee viel, maar hierdoor merkte ik toch wel dat ik echt wel weer een beetje moest wennen aan Nederland…
Inmiddels al weer een week terug dat ik terug kwam, een drukke en vooral leuke week. Deze week heb ik veel vriendinnen en familie weer gezien. Ook heb ik mijn foto boek met hulp van een vriendin gemaakt deze week. Dus wie het leuk vind, is van harte welkom om foto’s te komen kijken!
Allemaal erg bedankt voor het volgen van mijn blog, belangstelling voor hoe het ging, reacties en natuurlijk de kaartjes! Super fijn om te weten dat ook al ben je zo ver weg, er toch nog zo veel lieve mensen zijn die aan je denken!

Een dikke knuffel, van uit een regenachtig, best wel koud maar gezellig Nederland, Esther